Bu Ne Biçim Hikaye Böyle?

Birkaç kişi bir araya gelip 6 sezondur “It’s Always Sunny in Philadelphia” ile absürtlük sınırlarını zorluyorlar. Ve onları izlemek gerçekten çok eğlenceli...

Dizi, bir bara sahip olan dört tane otuzlarında insanın (2. Sezon Danny DeVito gelince beşliyorlar), günlük hayatlarına yapılabilecek en gerzek yorumları konu alıyor. Nerdeyse dizinin doğru düzgün bir senaryosu yokmuş gibi hissettirmesi (ki ben buna inanıyorum) ve DeVito’nun dizi için her türlü pisliği yapması gerçekten mükemmel. Şu an dediğim gibi 6 sezon mevcut, her sezon 20-22 dakikadan 12-13 bölüm. Çorum leblebisi kıvamında bölümleri arka arkaya yutmanız olası...

It’s Always Sunny in Philadelphia Televizyon tarihin kesinlikle en absürt oluşumlarından biri... Zaten onla yarışabilecek tek dizi var o da Seinfeld. Seinfeld’i alın üstüne biraz asit ve crack ekleyin alın size It’s Always Sunny in Philadelphia...

Lokal Peygamberler

“5 gündür birşey yazmamışım zaman ne çabuk geçiyor azizim” diye kendi kendime düşünürken, 2 sene önce “If Istanbul” dan bir film geldi aklıma: Un prophète.

Film kabaca “dinsizin hakkından imansız gelir” mottosuyla zekice hareket eden bir arap elemanın fransız hapishanedeki öyküsünü anlatıyor. İğrenç hapisane atmosferi, leş insan ilişkileri ve biraz(!) vahşet gibi temel hapishane ortamının olmazsa olmaz öğelerini mükemmele yakın canlandıran film, oyunculuk, yönetmenlik gibi teknik unsurlarnın başarısıyla da ön plana çıkıyor. Zaten 2010’da en iyi yabancı film oskarına aday olarak rüştünü çok önce ispat eden bir film için çokta bunlardan bahsetmeme gerek yok sanırım.

Eğer “insan kafesi” temalı filmlerden haz alıyor ve özellikle benim gibi biraz olsun CINE5’te “OZ” izliyip büyüyen tayfada bulunuyorsanız, filme tapma olasılığınız baya yüksek. Çünkü kendisi uzun zamandır izlediğim en iyi hapishane filmi...

Amerikan kabusunda bir modern western

Darlanmış bir şekilde evde otururken “bişeyler izleyeyim bari” diyince nedensiz bir biçimde 1 sene kadar izlemeyi ertelediğim Winter’s Bone geldi aklıma.

Film, 17 yaşında bir kızcağızın, (Lawrence) sefalet içerisinde iki kardeşini büyütme çabasını işliyor. Leş anti-Amerikan rüyası atmosferi, “ne bu kızın çekisi” dedirtçek sahneleri ile film üstünüze kazulet gibi üstünüze çökse de, günahsız ve saf karakterlerin samimi hikayeleri filme karşı Stokholm sendromu tarzında manasız bir sempati beslemenize sebep oluyor. Yönetmenin (Granik) 2. Filmi olmasına rağmen o kadar iyi br iş çıkarmış ki, bunca zaman erteledim diye kendime baya kızdım. Gerçekten çok başarılı bir dram olmuş.

Dipnot: Jenniffer Lawrence’ın performansı, Portman’nın oskarını sorgulatabilir benden söylemesi.

00:00

Hazır filmden yeni çıkmış, filmle alakalı düşüncelerim iftardan önce kuyrukta beklenip alınan fırından yeni çıkmış pide gevrekliğinde iken yazmam gerekir diye düşündüm Allen’in son filmi Midnight in Paris için.

Zaten hali hazırda sadece oyuncu kadrosuna bakılarak filmden etkilenmek mümkünken Allen’in “aa bak tipik Woody Allen filmi” tabusundan biraz daha farklı ve çok ince detaylarla süslenmiş senaryosu ve her zamanki gibi bohem burjuvazi, burjuvazi ve arada kalanların birbirleri arasındaki absürd dialogları filmin olmuşlarından. Filmden o kadar etkilendim ki filmin sonundaki yazılar bitene kadar suratımdaki sırıtmayla oturdum yerimde. Düşünün ki Çin’de yaşıyosunuz ve yolda yürürken bir zeytinyağlı yaprak sarması dükkanı gördünüz... İşte böyle hissetiğim için kalkamadım yerimden.

Film komedi olduğundan oskar alma şansı bence yok ama bir ithimal aday olabilir. Ama bu sene en iyi komedi Altın Küre’sinin kime gideceği çok belli...

Her seferinde ilk kez izliyor olmak istedigim filmler-2

Ve Mad Max..Apokaliptik, kıyamet sonrası bilimkurgusu filmlerine hasta iseniz bu film top-ten listenizdedir kesin..Yoksa ekleyin lan! İlk filmden sonra dünya düzeninin yıkıldığını anlatarak açılır bu film. Max'in kıyafetleri efsanedir. Arabası daha efsanedir. Surviver hikayesidir bu. Yollarda geçer. Zamanının ötesinde bir anlatımı vardır benim için hep. Mad Max The Road Warrior net kült bir filmdir. Bu aslında üçlemedir. Keşke oturup üçünü de izleseniz ama serinin açık ara öne çıkan filmi budur. Her bölüm kendine müslümandır. Yani parça parça aynı karakterin başka hikayelerini anlatır. Geçenlerde okudum Mel Gibson şişko ve yaşlı olmasa dördüncüsü de gelicekti filmin olmadı..Nese bu film de izlemeyen arkadaşlara izletirken keşke ben de ilk kez izliyor olsam dediklerimden biridir..Hadi şimdi gidin indirin şu filmi! Emir vermeden olmuyor mu diye sorma..hehe

7 Katlı Düğün Pastası

Layer Cake’in Türkiye’de ki vizyon adının “Bir Dilim Suç” olduğunu görünce baya şaşırmış “ne alaka be” diye düşünmüştüm. Filmin ismini gayet aynen bu yazının başlığı gibi Türkçe’ye çevirerek düğün pastası yapabilirlerdi. Çünkü filmdeki suç miktarı dilimlerle ölçülebilecek miktarın çok üstünde.

Film, esas oğlanın (Craig) onca hengamenin arasında başından geçenleri anlatıyor. Dengesiz senaryosu, kalbur üstü oyunculuğu ve Siena Miller’in insanüstü güzelliği filmin göze batan özelliklerinden. Kara komik, az birşey dram ve adadan gelen işin olmazsa olmazı aksan severlerin ciddi anlamda hoşuna gidecektir. Eğer bunları sevmiyorsanız yine de izleyin çünkü bence film ciddi derecede iyi. Sarışın Bond mu olur demeyin. Tabularınız yıkın...

Her Yol Paris’e Çıkar!

Paris, giden arkadaşların ballandıra ballandıra anlatarak bitiremedikleri bir şehir olduğu için, onlara karşı ciddi miktarda kıskançlık duygusu beslememe sebep olmuştur. Aksine Le Concert, benim gibi tembel tembel oturmayıpta, oraya gitmeye çabalayan insanların hikayesini anlatır.

Le Concert, şu anda çulsuz olan eski bir orkestra şefinin (Guskov), takım taklavatını ve çalgıcılarını toplayıp, Paris’te Çaykovski çalmak için çabalamasını işler. Klasik müzik (ya da biraz daha özelleştirip Çaykovski diyelim) dinleyin ya da dinlemeyin, bu filme bir şans verin. Samimi anlatımı ve Rumen yönetmen (Mihaileanu) dolayısıyla Doğu Avrupa üslubuna sahip hikayesi, film bittikten sonra “Ya ne tatlı filmdi be” şeklinde bir hissiyat oluşturcaktır. Benden söylemesi.

Gelecek İstasyon: Brüj

Berlin’de olmamın verdiği rahatlık sayesinde, cebimde 3-5 cent para olmasına rağmen,”Plan yapmak nasıl olsa bedava” mottosundan aldığım gazla bi daha ki ay hangi ülkeye gitsem diye düşünürken aklıma geldi In Bruges.

Brüj’ün akılalmaz mimarisini tuval olarak kullanan film Ray (Farrell), Harry (Gleeson) ve mafya arasında geçen absürd ilişkileri konu alıyor. Tadında draması, ada sinemasının olmazsa olmazı “Leş aksan” ve “Kara komedi” konseptlerini başarıyla işlemesi In Bruges’ü dikkate değer bir film haline getiriyor. Colin Farrell’den pek haz etmesem de (Sezar’ın hakkı Sezar’a) oyunculuk ve film seti olarak seçilen Brüj’ün mükemmelliği, filmin en önemli artılarından. Eğer sizinde halihazırda Shengen vizeniz varsa filmden sonra “Ulan halihazırda Shengen vizemiz buraya kesin gitmeliyiz” şeklinde düşünmeniz olası...

perhaps, perhaps, perhaps!!

İrlandalı bi arkadaş "coupling" hiç duymadım dediğinde masadakiler olarak topluca "oha" demiştik. Gecenin geri kalanının baya bi kısmı da ona diziyi anlatmakla ve bugüne kadar hiç izlememiş olmasından dolayı onu eziklemekle geçti. Siz de dünyanın herhangi bir yerinde bu arkadaş gibi eziklenmek istemiyorsanız; topu topu 4 sezon olup her sezonu 6'şar bölümden oluşan bu süpersonik İngiliz komedisini hemen oturup izleyin. iyi komedi nasıl da 10 yıllarca ayakta kalıyo görün. favorimiz Jeff' tir, belirtmeden geçmeyelim!

not: İngiliz olanından bahsediyorum, Amerikan versiyonunu görürseniz koşarak uzaklaşın!

Anne oğul ilişkisinde gelinen son nokta

Duplass biraderlerin son filmi Cyrus, absürd senaryosu ve ilginç karakterleriyle,dikkate değer filmlerden.

Karısından boşanmış ve kaybetmeyi alışkanlık haline getirmiş bir adam (Reily) bir gün bir ev partisinde tipine göre fazla düzgün bir kadınla (Tomei) tanışır. İlişkinin başında her şey güllük gülistanlıkken kadının oğlu (Hill) çıkagelir ve bu yeni filizlenmiş aşkın kafasını kopartarak öldürmek için elinden geleni yapacaktır.

Anne, oğul ve erkek arkadaş arasındaki absürt ilişkiler (özellikle anne ve oğul arasındaki) ve karakterlerin sıradışılığı filmi izlemeye değer kılıyor. Ciddi miktarda güleceksiniz buna emin olabilirsiniz.

Bir tatlı huzur almaya geldim...

Geçen ay izleme firsatı bulduğum, “Şöyle güzel bir film olsada içimizi ısıtsa“ kategorisinin son dönem en güzel örneklerindendir Beginners. Zaten topu topu 3-5 karakter ve bir köpek olan filmde dev oyuncu kadrosu gibi şeylerden söz etmek mümkün değil ama filmde ki 3 ana karakterlerin (baba, oğul ve oğlun kız arkadaş adayı) oyuncu seçimleri gayet iyi.

Filmin kabasını almak gerekirse, daha önce annesini kaybeden ve babasını (Plummer) kansere kaptıran oğlan (Mcgregor), ölümünden önce babasının tüm evlilik hayatı boyunca eşcinsel olduğunu öğrenir. Babasının bu sürpriz açıklamasını ve ölümünü sindirmeye çalışan oğlan alelade bir partide tanıştığı kız (Laurent) ile bir ilişki kurma çabasına girer ve olaylar gelişir.

Konuya bakılırsa filmin sıradan gelme ihtimali çok yüksek ama yönetmen (Mills) konuyu öyle bir tatli dil ve kalbur üstü espriler ile işlemiş ki, filmden sonra “Bu film olmuş” şeklinde düşünmek gayet olası. Patlatın mısırınızı, izleyin, izlettirin...

Bir Ice Latte lütfen!

7 senedir Showtime'da gösterilen ve Mary Louise Parker'ın efsaneleşmiş Nancy Botwin karakterine hayat verdiği "Weeds" ya da bize mükemmel bir şekilde "Otlar" diye çevrilebilecek dizisi bu sene 7. sezonuyla ekranlara veda ediyor. Kendinizi her bir bölümü yirmişer dakika olan ve 13'er bölümden oluşan sezonları çerez niyetine arka arkaya izlerken bulacağınız şüphesiz. "Weeds" kocası öldükten sonra iki oğluyla banliyö cehenneminde tek başına kalan Nancy Botwin'in bir uyuşturucu satıcısından bir "uyuşturucu mama"sına dönüşmesinin öyküsünü anlatıyor. "Otlar", olayların standart bir diziden çok daha hızlı gelişmesi ve her bir sezonun yeni mekanlarda geçmesiyle kendini yıllar boyu taze tutmuş. Nancy Botwin'in ağzının kenarıyla her bölüm Ice Latte'sini höpürdetip, tiril tiril elbisesi içinde koca gözlerini açarak eli silahlı koca koca "kötü adamlar"ın arasından nasıl paçayı kurtardığını izlemekten herhalde daha keyif verici bir şey yok şu televizyon dünyasında. Bir de küçük Shane'in terörizmcilik oynadığı , Uncle Andy'nin yeğenine nasıl masturbasyon yapılır dersini verdiği efsane bölümlerle karşılaşmaya hazır olun. Eşcinsel narkotik polisleri, asıl ot kaynağı siyah Heylia teyzemizin birbirinden "zenci" çıkışları ve aksanı, histerik yan komşu Celia'nın manyaklıklarıyla Weeds televizyon tarihinde gelmiş geçmiş en alternatif ve sert dizilerden biri olduğunu da kanıtlıyor aslında. "Weeds"in sizi yüzünüzde "kafayı bulduran" bir gülümsemeyle izlettireceği kesin. Hala izlemediyseniz dizi bitmeden yetişin, bütün bölümleri en az 2 haftada bitireceğinizi garanti ederim.

süper güçleri olan ingiliz ergenleri!

aksan bombardımanıyla beyniniz zonklarken süper senaryosuyla beyninizi şenlendiren, diyaloglarıyla yaran bir ingiliz dizisi olarak misfits, sıradan süper-güç dizilerine koyup geçiyor da ardına bile bakmıyor.

her biri genç suçlu olan 6 genç, nereden geldiği belli olmayan bir kara bulutun içinden fışkırıveren yıldırımın kendilerini çarpmasıyla bayılırlar. uyandıklarında da hayatlarında değişen hiçbir şey yoktur. gün geçtikçe içlerinde bir şeylerin kımıl kımıl olduğunu fark ederler. bu yıldırım olayının bir "spoiler" olduğunu sanmayın, senaristler sizi hiç yormadan, daha ilk bölümde neyin neden olduğunu ve olacağını bu şekilde ortaya koyuveriyorlar. bu gençlerin her biri diğerinden daha da sevimli ama favorimiz Nathan'dır haberiniz olsun.

The Killing; adam gibi polisiye!

polisiye, hem de en gerçekçisinden!

eğer csi ve türevlerinden, her gizemin bir anda çözülüvermesinden, her karakterin mükemmel güzellikte ve yakışıklılıkta olmasından, sürekli ufacık problemlerini buhranlar geçirerek yaşamasından falanından filanından bıktıysanız, durmayın; arayın, bulun, izleyin, izlettirin!

ilk sezonunda Larsen'ların büyük kızlarının ortadan kayboluşunun sırrını hakkını vererek çözmeye çalışırken, bin bir türlü aksilikle gerçekçi bi şekilde baş etmeye çalışan iki akıllı ajanımız var. her bölüm bir günü aktarıyo bize. izlerken heyecanınız bir saatte tüketilmiyo, iksine gelcek hafta ne olcak dedirten sonlarla bitip aklınızda soru işaretini asılı bırakıyo. dediğim gibi, pazartesi akşamı yayılın, izleyin, helal olsun diyin!